Mijn relatie met het stakingsrecht is een haat-liefdeverhouding geworden. Ik begrijp goed waar het stakingsrecht en de vakbonden vandaan komen. Ik ben dan wel geen historica, maar ik heb Daens ook gezien. Dat de noden en de discussies sindsdien veranderd zijn, lijkt me logisch. Wie ben ik om te zeggen dat de redenen om te staken tegenwoordig niet gerechtvaardigd zijn?