Hey, het is oké om te sucken in relaties.
Ik was iets minder online dan anders dit weekend, dus ik wist niet goed hoe het ging met mijn laatste blogpost. Het enige dat ik zeker wist, is dat ik het met een heel klein hartje online had gezet. Zo persoonlijk en zo intiem, ben ik normaal nooit. Ik was helemaal niet verbaasd toen bleek dat de Facebookpost op mijn pagina het niet zo goed deed. Minder likes, minder comments en de helft minder mensen bereikt. Het zijn de mamaposts die het hier altijd goed doen, de rest moet vaak settelen voor mindere cijfers. Tot ik naar de statistieken van de blogpost zelf ging kijken. Ineens zag ik dat het de beste post was dit jaar. Op Twitter en op Facebook had ik privé berichten ontvangen gaande van “zo herkenbaar” tot “dit ben ik. helemaal”. Ik zag het een paar keer passeren in mijn nieuwsoverzicht op Facebook, gedeeld door anderen, maar zonder enige commentaar erbij.
Kortom, hoewel het niet zo lijkt, toch heeft deze post veel meer impact dan het lijkt. Uiteraard vraag ik me dan af waarom. Want er waren ook heel andere reacties: “Ik dacht er ooit net zo over als jij, maar kijk, al 30 jaar samen met mijn partner en zielsgelukkig.”. Tja, daar zat ik eigenlijk niet echt op te wachten. Ik ben – vanzelfsprekend – heel blij voor iedereen die zich zo gelukkig prijst, maar het punt van deze blogpost was net dat het niet hoeft, een relatie. Het hebben van een relatie lijkt zo’n continue zoektocht tot je die gevonden hebt en het een continu werk wordt om die te onderhouden of om het juiste evenwicht te vinden. Waarom eigenlijk?
Wanneer je fijne mensen rondom je hebt, familie, vrienden, kinderen, collega’s en daarnaast nog eens een job waar je voldoening uit haalt of hobbies die het beste in je naar boven halen, waarom heb je dan per se nog meer nodig? Om ’s avonds aan iemand te vertellen hoe je dag geweest is? Om ’s morgens naast iemand wakker te worden? Iemand om samen mee te reizen? Om dan berustend op café te zeggen: Jaja, liefde is een werkwoord.
Weet je wat? Ik werk genoeg. Meer dan genoeg. Daar hoeft geen geforceerde relatie bij gewoon omwille van het hebben van uitstekend gezelschap. En eigenlijk hoeft het ook niet. Ik hèb hele fijne mensen rondom me, twee prachtige kinderen om voor te zorgen en een job waar ik obsessief van hou. Al die dingen doe ik ook vrij goed. Liefdesrelaties zijn mijn zwak punt, daar suck ik gigantisch in. En dat is ok, niemand heeft ze nodig. Jij niet, ik niet. Waarschijnlijk kom ik wel eens iemand tegen die het mij zo makkelijk maakt dat ik door de relatie fladder alsof ik een natuurtalent ben en tot dan ga ik ook gewoon gelukkig zijn. En dat is meer dan veel mensen die vastzitten in een relatie kunnen zeggen.
sleepingincleansheets.com 