Afgelopen zaterdag ben ik een beetje heel erg impulsief met de kindjes naar een blotevoetenpad geweest. Ik had een leuk youtube-filmpje gezien (die ik nu niet meer terug vind) en het concept leek me leuk. Een superlang wandelpad waar je met blote voetjes over moet, why not. Er bestaat een youtube-filmpje van het zeer concrete blotevoetenpad, je vindt het hier helemaal onderaan.
Nadat ik ontdekt had dat de kempen fucking ver zijn en tot in Limburg doorgaan en ik halverwege een beetje spijt had dat ik hoegenaamd was vertrokken, bleek het toch een geweldige namiddag. Drie kilometer leek een beetje lang voor mijn 4 en 6-jarige zoetjes, maar ze deden het probleemloos en met absurd veel plezier.
Op blote voetjes door een bos stappen, kan een beetje hippie lijken, maar dat is het helemaal niet. Het is gewoon wat het is: op blote voetjes door een bos stappen. En de dag nadien heb je pijn aan spieren die je nog nooit gevoeld hebt, want blijkbaar gebruik je andere spieren op blote voeten dan in schoenen. En modder! Modder is extreem de max!
Wat het gewoon echt helemaal hippie maakte, is dat je niet anders kan dan in korte broek gaan, omwille van al de modder en het water. MAAR ik heb pas morgen (5 dagen na de uitstap) een afspraak bij de schoonheidsspecialiste om mijn beentjes te laten ontharen en ze vermoordt me als ik dat tussendoor durf doen. Dus, ik ben met niet onthaarde benen, in korte broek, op blote voeten door een bos gaan wandelen. Boejaah! Power to the people!