Dag Internet, ik ben achterlijk stoem geweest vandaag. En nu ga ik al mijn achterlijke stoemheid hier gewoon eens etaleren op mijn blog, omdat ik er geen fucks meer om geef en omdat ik bloggen leuk vind. En omdat zelfspot de beste is.
Na een echte pyjamazaterdag gevuld met werken en Netflixen, besloot ik om even een badkamermomentje te nemen. Een badkamermomentje klinkt gezellig, maar is eigenlijk niet meer dan: ik ga mezelf eventjes pijnigen tot de kern van mijn botten om er aantrekkelijk uit te zien voor een man. Want ik heb de fout gemaakt om er ooit op een willekeurig moment in 2015 keigoed uit te zien en nu moet ik dat op één of andere manier zien vol te houden of strategisch weg te steken wanneer mogelijk. Want ja hé, dansende aapjes in mijn hoofd.
Ik had nog van die opwarmstrips liggen die je gezellig tussen je handen opwarmt, op je been plakt en dan brutaal weer aftrekt. Het zijn van die strips die je nadien zorgvuldig onderaan je vuilbak begraaft, zodat NIEMAND ooit zou zien dat je eigenlijk een wilde bosaap bent. Dus goed, mijn onderbeentjes waren netjes onthaard en dan met dat oliedoekje afgekuist enzo. En ik voelde me bijzonder moedig en ik dacht: Weet je, Dora? We gaan die bikinilijn ineens ook doen. Want er is niets zo fucking pijnlijk als je bikinilijn ontharen met een epileerapparaat. BEHALVE datzelfde doen met opwarmstrips. Dus ja, vrouwenlogica die duidelijk zegt: Wanneer de grote groene olifant, dan pannenkoeken.
Zonder enige vorm van voorbereiding begon ik er dan maar aan, compleet de woorden vergetend van Sylvie, de schoonheidsspecialiste: Altijd eerst goed kort bijknippen, Dora.
Heel (niet) zorgvuldig begon ik strips te plakken rond mijn onderbroek en weer weg te trekken. Ja, uiteraard was ik ondertussen op het punt gekomen waarbij ik dacht: DEFUCK ben jij hier eigenlijk aan het doen??!?? Maar ja, oranje zwanen die zwemmen in een chocoladefontein.
Toen kwam het probleem. (Want wat ik hiervoor beschreef, was nog niet problematisch.) Het doekje waarmee ik de lijmresten had verwijderd van mijn onderbenen, was helemaal opgedroogd. Het deed helemaal niets meer. Brokken lijm in mijn foefhaar en aan mijn onderbroek en het enige rationele dat ik nog kon denken was: Sluit je benen NIET! Wat je ook doet, sluit je benen niet. Hoe übercool en rationeel was ik niet met deze situatie aan het omgaan? Maar ik zat op de grond (uiteraard) en ik moest wel rechtstaan. En bij dat rechtstaan voelde ik heel het boeltje dichtplakken en mijn onderbroek stiekem maar vastberaden opslorpen.
Mijn oplossing bleek compleet idioot te zijn. Douchen, is niet de oplossing. Water gaat de lijmresten absoluut niet weghalen. Ook je scrubdingske niet. Nee, zelfs niet wanneer je doucheolie gebruikt.
Zonder het volgende plan ook maar een klein beetje te overdenken in mijn hoofd, heb ik dan ongeveer heel het boeltje weggeknipt en ingesmeerd met vaseline. Kleren aangedaan en nu ga ik in volle ontkenning de rest van de avond tegemoet.
Zo, hoe verloopt jullie paasweekend? Familiefeestjes enzo?
sleepingincleansheets.com 