De feiten zijn gekend. Op 18 mei 2014 werd Anderlecht voor de 33ste keer landskampioen. De titel weerspiegelde geenszins het gespeelde seizoen. Anderlecht herpakte zich in de play-offs en kreeg wind mee van de andere ploegen die het zelf niet geweldig deden en behaalden zo op het nippertje die felbegeerde 33ste streep op hun palmares. Dat de supporters hieraan hadden bijgedragen, is een understatement. Luider roepen op het moment dat de ploeg kopje onder dreigt te gaan, is wat ons sterk maakt. Het kan zelfs het tij helemaal doen keren of moet ik jullie nog herinneren aan de legendarische wedstrijd in het Emirates Stadium?
Terug naar die recentste titel. Gehoopt, onverwacht en dan ineens was hij daar. En het publiek ging totaal uit zijn dak! De euforie die ons overkwam, kende geen grenzen, ook niet de grenzen die de tribunes scheiden van het veld. Zo’n 5.000 supporters liepen het veld op voor de ultieme selfie, omdat het een kans was die niemand kon laten liggen en om te vieren samen met de spelers. Meer dan ooit voelden we deze overwinning aan als een gezamenlijke overwinning waar wij als supporters een niet te verwaarlozen aandeel in hadden. De koude douche volgde niet veel later. Veertig supporters zouden vervolgd worden omdat ze het plein waren op gegaan tijdens die bewuste viering. Dat is 0,008% van de feestvierders.
Zij hebben samen met 4960 anderen het veld bestormd uit vreugde, uit liefde voor hun ploeg. Want voetbal doet dat soms met je, het maakt je soms irrationeel emotioneel en daarom houden we er zoveel van. Dat begreep het bestuur blijkbaar ook, die vroeg aan iBZ om geen maatregelen te nemen tegen de feestende supporters. Het verzoek viel in dovemansoren, want de afgelopen weken kwamen de brieven binnen bij de geviseerde supporters. Een stadionverbod van 18 maanden en een boete van 1.250 EUR voor wie pech heeft, want er zaten ook boetes bij van 750 EUR. Ben ik nu verondersteld om mij veiliger te voelen?
Wel nee, natuurlijk niet. Ik zou me zelfs niet veiliger voelen, moesten al deze mensen een stadionverbod en een boete krijgen.
Niet in het minst, omdat ik zelf één van die 5.000 gelukkigen was.
Nu ben ik zelf ontsnapt aan de sancties, al was dat statistisch gezien niet zo moeilijk. Maar ik herinner me wel het gevoel toen ik op “ons heilige gras” stond, de euforie die daarmee gepaard ging en hoe onschuldig ik het allemaal bedoelde.
Dus vond ik het tijd voor actie. Om diegenen die in beroep gaan en diegenen die de sanctie aanvaarden een duwtje in de rug te geven, ben ik gestart met een crowdfunding waar ik liefst zoveel mogelijk geld mee wil inzamelen. Het geld zal verdeeld worden over het aantal personen die een boete kreeg.
Storten kan via de crowdfundingssite
Delen, liken, tweeten en retweeten! Uit liefde voor het voetbal in al haar facetten!
sleepingincleansheets.com 