Keepercup, mooncup, ladycup, er bestaan heel wat bedrijven die zo’n cupje verkopen, maar allemaal komen ze toch op hetzelfde neer. Een klein cupje (zoals op de foto) gemaakt van siliconen of natuurlijke rubber dat bedoeld is om maandstondenbloed op te vangen. Ze gaan zo’n 10 jaar mee, kosten tussen de 30 en de 40 EUR en vervangen dus een hele berg tampons of maandverbanden. Uiteraard heb ik dit getest!
Eerst en vooral, raad ik iedereen aan om dit een eerste keer te testen op een rustige avond wanneer je niet meer weg moet. Ik ben in die eerste uren wel tien keer naar het toilet gegaan om hem opnieuw goed te steken. Heel diep kan het daar bij mij toch niet zijn, want ik voelde de “steel” er voortdurend terug uit komen. Gesterkt door wat ik las op verschillende fora, besloot ik net als vele andere vrouwen die steel af te knippen. Dat maakte het ineens een stuk comfortabeler, dus mocht je dezelfde ongemakken hebben als ik, geef het gerust een knipje. Aan het steeltje van de cup. Nergens anders.
Helaas had ik dat steeltje niet ver genoeg afgeknipt waardoor er toch een stukje bleef uitsteken. Zolang ik aan het werk was en neerzat, was dit geen probleem. Mijn zithouding duwde het hele ding waarschijnlijk verder naar binnen waardoor ik er geen last van had. De volgende avond ging ik echter naar de voetbalwedstrijd Kortrijk – Anderlecht kijken. Als trouwe, fervente, belachelijk obsessieve paars-witte supporter was ik er met hulp van vrienden in geslaagd om met een Kortrijk-ticket toch in het Anderlecht-vak te gaan staan. Te gaan staan… En natuurlijk voelde ik mijn cupje traag maar zeker zijn weg terug naar buiten maken. Of toch vooral dat klein onnozel steeltje. Daar sta je dan. In een verouderd stadion met enkel een paar vrouwentoiletten vlak naast de mannen-urinoirs (wat een vreselijk woord is dat!), geen kraan in de buurt om je handen aan te wassen en een piepklein steeltje dat zelfverzekerd uit je blijkbaar veel te kleine foefje komt piepen! Opties om die er terug in te gaan duwen, waren er dus niet. Enige oplossing: negeren, pintjes drinken en hopen dat Anderlecht wint (wat het ook deed). Een drama was het zeker niet, eenmaal thuis heb ik het kleine steeltje verder afgeknipt en daarmee was de kous af. Alleen had ik heel de avond de cup gevoeld en dat is eigenlijk niet de bedoeling.
Wie het goed doet, voelt er ook effectief niets van. Je voelt het nog minder zitten dan een tampon, dus qua comfort scoort het zeker hoger (tenminste van zodra je afgeknipt hebt wat afgeknipt moet worden).
Ten tweede is het geen vies boeltje. Dat dacht ik aanvankelijk ook, maar eenmaal je de beweging doorhebt om de cup eruit te halen, worden je vingers echt niet vuil. Uiteraard was ik wel mijn handen iedere keer dat ik het cupje leeg. Thuis spoel ik het cupje ook uit en het mag zelfs in de wasmachine, al zal dat niet ten goede komen van de levensduur. Op het werk kuis ik het af met toiletpapier en breng het dan weer in.
Kortom, neem je tijd, knip het steeltje af indien nodig en ga niet meteen een hele avond rechtstaan in een verouderd voetbalstadion!
sleepingincleansheets.com 